Zapraszam też na drugą stronke: MARIHUŁANA NIE SZKODZI:)

*************************************************************************************************************************
                                                 LEGAL HIGS
           Zwięzła encyklopedia legalnych ziół i substancji   o właściwosciach psychoaktywnych
Adam Gottlieb
tłumaczenie: Zbychu
Wielkie dzięki wszystkim, którzy pomogli mi w tlumaczeniu nazw chemicznych!
*************************************************************************************************************************

   Książka ta nie ma na celu promowania czy zachęcania do posiadania, używania lub
produkowania jakichkolwiek substancji nielegalnych. Przedstawione materiały powinny być
wykorzystywane jedynie w celach edukacyjnych.
Regulacje prawne dotyczące opisanych tu srodków mogą się zmienić. Pamiętaj – nawet
legalne narkotyki mogą być niebezpieczne. Przed korzystaniem z jakichkolwiek narkotyków
skonsultuj się z lekarzem.
*************************************************************************************************************************
Od Zbycha – pominąłem w tłumaczeniu dane niepotrzebne lub mogace być nieaktualne – t.j.
adresy i nazwy dostawców, instytucji, kościołów. Książka jest w koncu z 1970 roku.
*************************************************************************************************************************
                                               PRZEDMOWA :)
            Opisywane w tej książce środki są legalne, mimo iż posiadają właściwości
psychoaktywne. Niektóre z nich są dużo poteżniejsze, niż wiele substancji nielegalnych. Nie
zostały one oznaczone jako nielegalne przez prawo federalne i stanowe ponieważ są dosyć
słabo znane i nie podejrzewa się je o właściwości odurząjace. Choć substancje takie jak LSA
lub meskalina są kontrolowane prawnie z 21 artykułu United States Code (wersja z 1970
roku), to ich zródła roślinne (poza sporyszem i peyotlem) nie są. Dlatego też legalne jest
posiadanie kaktusów San Pedro, nasionek  powoju hawajskiego etc., o ile nie istnieje
podejrzenie o używanie ich w celach innych niż normalne – ogrodnicze lub ozdobne.
Materiały tu przedstawione są legalne w momencie pisania tej ksiażki (i raczej wszystkie
nadal sa). W przyszłości mogą zostać zdelegalizowane. Dla niektórych
czytelników może okazać się interesujące, że Kościół Drzewa Życia (Church of The of Life)
zadeklarował używanie większości przedstawionych substancji jako ich sakramentów
religijnych. Ponieważ te substancje były legalne podczas zakładania Kościoła, używanie ich
nie może zostać zabronione członkom bez bezpośredniego złamania konstytucyjnego prawa
do wolności wyznania.
     Choć istnieją federalne i stanowe regulacje dotyczące grzybów zawierąjacych
psylocybine oraz peyotlu, zawarliśmy o nich informacje w naszej książce. Zrobiliśmy to z
powodu rzucającej się w oczy słabości prawnej. Członkowie Rdzennego Kościoła
Amerykańskiego (American Native Church) mogą używać Peyotlu, ponieważ był on
używany przez rdzennych Amerykanów jako sakrament religijny,długo zanim kaukascy
emigranci i ich potomkowie obmyślili przeciwko niemu prawo. Nawet dzisiaj, legalne szkółki
kaktusowe przesyłaja jawnie i bezkarnie sadzonki i nasiona kaktusa do wszystkich części
kraju.
       Wiele grzybów zawierających psylocybine rośnie w stanie dzikim na terenie Stanów
Zjednoczonych, więc nie ma możliwości ich kontrolowania. Po opublikowaniu tej książki
zaczęła się prawdziwa grzybowa rewolucja. Headshopy i sklepy internetowe sprzedają
kompletne zestawy do hodowli Psilocybe cubensis (wraz z odciskami). Rażąca ignorancja
prawodawców sprawiła, że w 21 artykule United States Code alkaloid psylocyna (ang.
psylocin) została zapisana błędnie (jako ang. psylocyn). Jest to mały błąd tego samego
rodzaju, co klasyfikacja kokainy jako narkotyku w poprawce do Drugs Import and Export Act
z 1922 roku, która celowo podtrzymuje błąd po dziś dzień.

       Celem tej książki jest zapewnienie użytkownikowi treściwej informacji na temat
różnych legalnych Surowców psychoaktywnych, z włączeniem Surowcu roślinnego w
nieprzetworzonej formie, jak również substancji chemicznych zsyntezowanych lub
wyekstraktowanych z naturalnych minerałów. Dla każdego istnieje krótki opis, metoda
przygotowania, dawkowanie i metoda zażycia, analiza aktywnych substancji, jak również
przeciwwskazania,efekty uboczne, niebezpieczenstwa etc.).
   Niektóre z przedstawionych tutaj materiałów są bardzo niebezpieczne, a korzystanie z
nich niezalecane. Zostały jednak zawarte, ponieważ wiele osób i tak jest zainteresowanych
eksperymentowaniem z nimi. Uważamy, że jest przedyskutowanie ich jest ważne, przy
jednoczesnym ostrzeżeniu i wyjasnieniu niebezpieczeństw.
   Choć jesteśmy pewni dokładności zawartych tutaj informacji, nie możemy
przyjmować odpowiedzialności za doswiadczenia osób korzystajacych z niniejszych danych
w ich osobistym użytkowaniu narkotyków.
   Książka ta jest wkładem w świat informacji i wiedzy ogólnej. Nie może być odbierana
jako zacheta lub aprobata do używania opisanych srodków ze strony autora lub wydawnictwa
(lub tłumacza ).

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

                       LEGAL HIGHS             LEGAL HIGHS       LEGAL HIGHS

           SEMIKARBAZON ADRENOCHROMU – semikarbazyd 3-hydroksy-1-metylo-5,6-
indolinodionu.
Surowiec: Utleniona epinefryna (adrenalina) z semikarbazydem.
Zastosowanie: 100mg zostaje całkowicie rozpuszczone w wystarcząjacej ilości
alkoholu, roztopionym tłuszczu (maśle) lub oleju roślinnym i zażyte doustnie. W/w substancje
muszą zostać użyte z powodu kiepskiej rozpuszczalności w wodzie.
Efekty: Stymulacja fizyczna, błogostan, lekkie osłabienie procesów myślowych
Przeciwwskazania: Nie odnotowano. Działa jako ogólnoustrojowy hemostatyk
zapobiegajac krwawieniu z naczyń włoskowatych. Adrenochrom powoduje chemicznie
indukowana schizofrenie, jego semikarbazon nie wykazuje takiego działania.

          ALFA-CHLOROGLUKOZAPIRANOZA – alfa-D-chloroglukozapiranoza.
Surowiec: Syntetyczna substancja otrzymywana poprzez przeprowadzenie reakcji
aldehydu trójchlorooctowego z glukoza pod wpływem ciepła.
Zastosowanie: 350-500mg doustnie.
Efekty: Euforiant działajacy na centralny układ nerwowy w sposób podobny do PCP
(fencyklidyny), z działaniem na umysł w sposób podobny do palenia haszyszu
Przeciwwskazania: Choć jest depresant, u niektórych osób może wywołać nerwowość.
Jest mniej toksyczny niż PCP lub aldehyd trójchlorooctowy. Niebezpieczny w połaczeniu z
alkoholem (nawet piwem). Może wywołać drgawki.

        AZARON – 1,2,4-trimetoksy-5-propenylobenzen lub 2,4,5-trimetoksy-1-
benzen.
Surowiec: Substancja zbliżona do meskaliny i amfetamin wystepująca w korzeniach
tataraku zwyczajnego (Acorus calamus) oraz kopytnika (Asarum). Jest chemicznym
prekursorem TMA-2 (2,4,5-trimetyloksyamfetaminy), halucynogenu 18 razy silniejszego od
meskaliny. Azaron jest przetwarzany do TMA-2 przez organizm na krótko po spożyciu.
Zastosowanie: 45-350mg doustnie na pusty żoładek. U różnych osób występuje różna
wrażliwość na środek.
Efekty: Działa jednocześnie stymulująco, halucynogennie i uspokajajaco. Cechy te
zależne są od dawki i zażywającego. Działanie stymulujace centralny układ nerwowy i
przeciwskurczowe.
Przeciwwskazania: Nie powinien być zażywany wraz z inhibitorami MAO.

            SIARCZAN ATROPINY
Surowiec: Siarczan alkaloidu tropanowego występującego w wilczej jagodzie,
bieluniu i kilku innych roślinach.
Zastosowanie: 0,5-5mg doustnie.
Efekty: Współzawodniczacy inhibitor acetylocholiny po stronie receptora. Nie
zapobiega uwalnianiu acetylocholiny. Halucynogen, zbliżony do skopolaminy, ale
wytwarzający większą stymulacje i mniejsze otepienie. Potęguje działanie innych substancji
psychoaktywnych, włączając w to opium, konopie, alkaloidy harmalowe, meskaline.
Przeciwwskazania: Wysoce toksyczne. Efektami ubocznymi są: suchość i wrażliwość
błon śluzowych, nieostry wzrok, trudności z oddawaniem moczu, silne halucynacje, amnezja
wsteczna utrzymująca się od kilku godzin do kilku dni. Nie zalecane bez nadzoru specjalisty.
Możliwe uszkodzenie mózgu przy dużych dawkach.

           WILCZA JAGODA – Pokrzyk. Atropa belladonna, rodzina Solanaceae (psiankowate).
Surowiec: Liście i korzenie byliny występującej na lesistych wzniesieniach i
zacienionych obszarach środkowej i południowej Europy, w północno-wschodniej Azji i
Algierii. Znaturalizowana w USA.
Zastosowanie: 30-200mg pokruszonych ususzonych liści lub 30-120mg korzeni
przyjętych doustnie lub palonych.
Aktywne składniki: Atropina, skopolamina i inne alkaloidy tropanowe. Liście
zawierają łącznie 0,3-0,5% alkaloidów, korzenie 0,4-0,7%.
Efekty: Działanie halucynogenne, hipnotyczne, przeciwcholinergiczne (inhibitor
acetylocholiny .
Przeciwwskazania: Ekstremalnie toksyczne. Nawet umiarkowane dawki mogą okazać
się śmiertelne. Korzenie zawierają apoatropine, która może być zabójcza nawet w małych
dawkach, szczególnie przy przyjmowaniu doustnym. Zażywanie niezalecane. Patrz również
ATROPINA i SKOPOLAMINA.

              BETEL – Palma kateszowa, Areca catechu, rodzina Palmaceae (palmy)
Surowiec: duże orzechy tej Azjatyckiej palmy.
Zastosowanie: sproszkowany orzech jest owinięty w liść pieprzu betelowego (Piper
chavica betel) i zmieszany z wapnem gaszonym, żywicą Malezyjskiej akacji (Acacia catechu)
oraz gałką muszkatołową, kardamonem lub innymi przyprawami. Ta mieszanka jest
umieszczana w ustach i żuta przez kilka godzin.
Aktywne składniki: arekolina (N-metylo-1,2,5,6-czterohydronikotynian metylu), która
jest uwalniana z orzecha pod wpływem śliny i czasu. Liście betelu zawierają chawikol,
allilopirokatechol, chawibetol, kaninen.
Efekty: Arekolina działa stymulująco na centralny układ nerwowy. Przyspiesza
oddech i spowalnia bicie serca. Liście betelu mają łagodne właściwości stymulujace.
Przeciwwskazania: Nadmiar arekoliny przy nadmiernym użyciu albo przy stosowaniu
niedojrzałych orzechów może wywołać zawroty głowy, wymioty, biegunke i drgawki.
Regularne używanie barwi jamę ustną, dziąsła i zęby na czerwono (z powodu żywicy akacji).
Długie nadużywanie orzechów betelowych osłabia możliwosci seksualne.

           BROOM – (Genista, Cytisus, Spartium), rodzina Leguminosae (straczkowe).
Surowiec: płatki kilku gatunków, w tym Janowca kanaryjskiego (Genista canariensis),
Aarnowca miotlastego (Cytisus scoparius) oraz Ginstera (Spartium junceum).
Zastosowanie: płatki są zbierane, starzone w zamkniętym słoiku przez 10 dni, suszone
i skręcane w papierosy. Dym jest inhalowany i wstrzymywany w płucach.
Aktywne składniki: cytyzyna (toksyczna pirydyna).
Efekty: jeden papieros wywołuje uczucie relaksu przez 2 godziny. Wiekszą ilość
wywołuje dłużej trwające efekty (4-5 godzin). Relaksacja jest najsilniejsza w ciągu dwóch
pierwszych godzin, po niej nastepują czujność oraz wyostrzenie kolorów bez halucynacji.
Przeciwwskazania: zazwyczaj nie wystepują efekty niepożądane czy kac. Niektóre
osoby doświadczają lekkiego bólu głowy zaraz po paleniu. Kwiaty są ekstremalnie toksyczne
przy zjedzeniu. Posiadą właściwości stymulujące serce podobne do naparstnicy.
Dostepność: powszechne w parkach i ogrodach (w Polsce używane do wzmacniania
wydm, powszechne na nieużytkach)

          CABEZA DE ANGEL – Calliandra anomala, rodzina Leguminosae (straczkowe).
Surowiec: Aywica krzewu wraz z miękkimi, purpurowymi kwiatkami. Występuje na
równinach i górskich regionach Meksyku i Gwatemali, czasami jest uprawiana jako roślina
ozdobna w Kalifornii.
Zastosowanie: Pierwotnie używana przez Azteków. Nacięcia są robione w korze,
żywica zbierana przez kilka dni, suszona, prasowana, mieszana z popiołem i wciągana nosem.
Aktywne składniki: Nieznane.
Efekty: Hipnotyczne, indukuje sen. W medycynie używana przy obrzękach, gorączce,
malarii.
Przeciwwskazania: Nieznane.

         TATARAK – Tatarak zwyczajny (Acorus calamus), rodzina Araceae (obrazkowate)
Surowiec: kłącza wysokiej, aromatycznej rośliny o mieczowatych liściach
występującej na bagnach i brzegach jezior oraz strumyków w Europie, Azji, Ameryce
Północnej od Nowej Szkocji po Minnesote, na szerokościach geograficznych od Florydy do
Teksasu.
Zastosowanie: kłącza są zbierane późną jesienią lub wiosną, myte, obrywane z
mniejszych korzeni i suszone w umiarkowanej temperaturze. Kłącza mogą być żute lub pite w
postaci naparu z rozdrobnionych fragmentów. Dawka jest od 2 do 10 cali (od 5 do 25cm).
Korzeń z czasem traci swoje właściwosci. Zazwyczaj nieaktywny po roku.
Przechowywać w zamkniętym pojemniku w suchym i ciemnym miejscu.
Aktywne składniki: azaron i beta-azaron
Efekty: Kawałek korzenia grubości ołówka i długości 2 cali wywołuje uczucie
stymulacji i zadowolenia. Kawałek długości 10 cali działa psychedelicznie i halucynogennie.
Przeciwwskazania: FDA (Food and Drug Administration – zajmuje się regulowaniem
sprzedaży produktów spożywczych i leków) wyraziła dezaprobate dla
sprzedaży i używania tataraku i wydała prośbę o nie sprzedawanie tataraku przez sklepy
zielarskie. Dyrektywa FDA była po prostu „grzecznym słowem” przeciwko zagrożeniu
wolnej dystrybucji tataraku, jednak nie zakazem. Obecnie nie ma żadnych przepisów
przeciwko tatarakowi. Niektóre badania wykazują, że podawanie oleju tatarakowego
szczurom zwiększało u nich ryzyko zachorowania na raka mózgu. Wielu Indian
zamieszkujących Północną Alberte żuje tatarak dla higieny jamy ustnej i jako stymulant. Nie
wydaje się, aby doznawali jakichkolwiek negatywnych skutków. Co więcej, użytkownicy
wydają się być ogólnie bardziej zdrowi niż nie używajacy tataraku.


                      CALEA – Calea zacatechichi, rodzina Compositae (złożone).
Surowiec: Liście krzewu występującego w centralnym Meksyku i na Costa Rica’e.
Zastosowanie: ok. 28g pokruszonych ususzonych liści jest zalewane troche ponad pół
litra wody lub robiony jest ekstrakt alkoholowy. Herbata jest powoli wypijana. Papieros z liści
może być wypalony dla spotegowania efektów.
Aktywne składniki: W Calea’i nie znaleziono alkaloidów. Psychoaktywny składnik
jest nieznany, ale uważa się za niego aromatyczna i gorzka zasada.
Efekty: Uczucie relaksu po 30 minutach ze zwiększona świadomościa bicia serca.
Jedna uncja (28g) oczyszcza umysł i zmysły. Większe ilości mogą indukowac halucynacje.
Przeciwwskazania: Nieznane.


                   ESZOLCJA KALIFORNIJSKA – Eschscholtzia californica, rodzina Papaveraceae
(makowate).
Surowiec: liście, kwiaty i torebki nasienne występującego powszechnie w stanie
dzikim kwiatu.
Zastosowanie: Surowiec roślinny jest suszony, nastepnie palony.
Aktywne składniki: alkaloidy zbliżone do opiumowych: protopina, chelerythryna,
sangwinaryna, alfa- i beta-homochelidonina oraz kilka glikozydów.
Efekty: Bardzo łagodna marihuanopodobna euforia trwajaca 20-30 minut. Ekstrakt z
rosliny może dawać mocniejsze efekty przy paleniu lub przyjmowaniu doustnym.
Przeciwwskazania: Brak wyraźnych efektów ubocznych. Nie uzależnia. Może być
nieskuteczna przy ponownym użyciu w ciagu 24 godzin.
Dostepność: W Kalifornii w stanie dzikim. Jest tam roślina chroniona.


         KOCIMIETKA – Nepeta cataria, rodzina Labiatae (wargowe).
Zastosowanie: Liście są palone same lub w równych ilościach wymieszane z tytoniem.
Poza tym, można nanieść ekstrakt na tytoń lub inny Surowiec do palenia.
Aktywne składniki: metabilaceton, nepetolakton, kwas nepetalowy.
Efekty: Łagodna marihuanopodobna euforia, bardziej intensywna i dłużej trwająca z
tytoniem.
Przeciwwskazania: Brak znanych groźnych efektów ubocznych. Tytoń jest groźny i
uzależniający.
Dostepnosc: Sklepy zoologiczne.


          ARGEMON MEKSYKANSKI (Mak kolczasty) – Argemone mexicana, rodzina
Papaveraceae (makowate)
Surowiec: Nasiona i złoty sok z niedojrzałych torebek nasiennych byliny o
kolczastych liściach i żółtych kwiatach wystepującej na suchych polach i w pobliżach dróg w
południowozachodniej czesci USA i Meksyku.
Zastosowanie: Torebka nasienna jest przekłuwana lub otwierana, sok zbierany,
suszony, palony lub jedzony jak opium.
Aktywne składniki: protopina, berberyna (alkaloidy zbli)one do morfiny) oraz kilka
izocholin.
Efekty: Działanie uspokajajace, przeciwbólowe, euforyzujace. Nasiona wykazują
łagodne działanie halucynogenne.
Przeciwwskazania: Brak przy ostrożnym stosowaniu. Długotrwałe stosowanie może
przyspieszac postep jaskry oraz powodować obrzęki.


              CHODAT, HSIAO-TS'AO – Polygala sibirica, Polygala tenuifolia, rodzina Polygalaceae
(krzy)ownicowate)
Surowiec: Aółtobrazowe korzenie o ostro-słodkim smaku rośliny pochodzącej z części
Azji znajdującej się w umiarkowanej strefie klimatycznej (północne Chiny i Japonia)
Zastosowanie: łyżeczka do herbaty korzeni parzona jak herbata lub sproszkowana i
zmieszana z innymi ziołami. Zażywana codziennie przez kilka tygodni.
Aktywne składniki: senegina (wagowo 7% suszonego surowca).
Efekty: Wiele zastosowan medycznych. W medycynie Taoistycznej używana do
poprawienia pamięci i możliwosci umysłowych.
Przeciwwskazania: Nieznane. Przyjęcie nadmiaru może wywołać wymioty.


                    COLORINES – Erythrina flabelliformis i inne gatunki, rodzina Leguminosae (straczkowate)
Surowiec: jasnoczerwone nasiona pochodzące z drzewiastych krzewów lub drzew
występujących w południowo-zachodniej części USA, Meksyku oraz Gwatemali.
Zastosowanie: 1/4-1/2 nasiona jest żuta i połykana
Aktywne składniki: Nieustalone toksyczne indole oraz izocholiny.
Efekty: Otumanienie i halucynacje.
Przeciwwskazania: Ekstremalnie toksyczne. Niezalecane. (Podobno już jedno
nasionko może zabić dorosłego człowieka)
Dostepnosc: W stanie dzikim na równinnych, suchych obszarach.


                   DAMIANA – Turnera diffusa, rodzina
Surowiec: aromatyczne liście krzewu rosnącego w tropikach Ameryki, Teksasie oraz
Kalifornii.
Zastosowanie: 2 łyżeczki do herbaty liści gotowane na wolnym ogniu w ok. pół litra
wody. Herbatę należy pić, jednocześnie spalając fajkę liści.
Aktywne składniki: Nieznana zasada w oleistej części ekstraktu.
Efekty: Łagodne działanie afrodyzyjne i marihuanopodobna euforia utrzymująca się1-
1,5 godziny. Regularne używanie ma działanie wzmacniające organy płciowe.
Przeciwwskazania: Gryzacy, nieprzyjemny dym, najlepiej używac fajki wodnej.
Herbata ma lekko gorzki smak, można dodac miód. Wg niektórych długotrwałe stosowanie
może być toksyczne dla wątroby.


             KOPER OGRODOWY -- Anethum graveolens, rodzina Ubelliferae (selerowate)
Surowiec: Olej z nasion.
Zastosowanie: Olej jest przyjmowany doustnie.
Aktywne składniki: dillapiol (nieaminowy prekursor 2,3-dimetoksy-4,5-
metylenodioksyamfetaminy [DMMDA-2])
Efekty i przeciwwskazania: Patrz PIETRUSZKA
Dostepnosc: Dział z przyprawami w sklepach spożywczych, sklepy zielarskie.


             DONANA -- Coryphanta macromeris, rodzina Cactaceae (kaktusy)
Surowiec: Mały, kolczasty kaktus z północnego Meksyku i południowego Teksasu.
Zastosowanie: kolce zostają usunięte, a 8-12 swieżych lub ususzonych kaktusów
należy zjeść na pusty żołądek. Mogą być żute lub pokruszone i parzone przez godzinę jako
napar.
Aktywne składniki: makromeryna (L-alpha-3,4-dimetoksyfenyl-betadimetyloaminoetanol),
beta-fenetylamina pieciokrotnie słabsza od meskaliny.
Efekty: Halucynogen, częściowo zbliżony do meskaliny.
Przeciwwskazania: Nie przyjmować w dużych dawkach z silnymi inhibitorami MAO.
Innych nie stwierdzono.


                 EPENA – nazywana równie) yopo. Virola calophylla, rodina Myristicaceae
(muszkatołowcowate).
Surowiec: Czerwona żywica znajdująca się pod korą drzewa wystepującego w lasach
deszczowych Kolumbii i Brazylii.
Zastosowanie: Aywica jest zeskrobywana i gotowana, suszona, prasowana, mieszana z
popiołem i wciągana nosem.
Aktywne składniki: N,N-dimetylotryptamina (DMT), 5-metoksy-N,Ndimetylotryptamina
(5-MeO-DMT), bufoteina.
Efekty: Poteżne, natychmiastowe działanie halucynogenne. Szczytowe efekty trwają
około 30 minut. Zmiany kolorów i rozmiarów, zawroty głowy. Nastepnie uczucie mocy,
przyjemna stymulacja trwajaca kilka godzin.
Przeciwwskazania: Zbyt duża dawka może wywołać ból głowy i dezorientacje przez
pierwsze 5 minut. Może wywołać nudności przy pełnym żołądku. Ból fizyczny lub
dyskomfort może zostac wzmocniony przez pierwsze 10 minut. Inhibitor MAO.


               5-FLUORO-A-METYLOTRYPTAMINA
Surowiec: Syntetyczna tryptamina.
Zastosowanie: 25mg doustnie.
Efekty: Halucynogen i stymulant; wywołuje stany „snu na jawie” zbliżone do
psylocybiny, ale bez zmeczęnia i ospałości.
Przeciwwskazania: Inhibitor MAO
Przypis: Inne zmetylizowane tryptaminy z podobnymi właściwościami
psychoaktywnymi włączając w to: 6-fluoro-alfa-methylotrypta-5-metylotrzyptamine, Nmetylotryptamine,
5-metylotryptamine. Dawkowanie, efekty i przeciwwskazania są prawie
takie same dla nich jak i dla omówionej substancji. Niektóre niezmetylowane pochodne są
również aktywne, włączając w to 5-flurorotryptamine oraz 5- i 6-fluorotryptofan.


              MUCHOMOR CZERWONY – Amanita muscaria, rodzina Agaricaceae (muchomorowate).
Surowiec: Grzyb o czerwonym kapeluszu z białymi plamkami występujący w lasach
brzozowych i sosnowych podczas pory deszczowej w północnej strefie umiarkowanej na
wschodniej i zachodniej półkuli.
Zastosowanie: Grzyby zostaja zebrane i wysuszone w pełnym słoncu lub w piekarniku
w 200 stopniach (prawdopodobnie chodzi o stopnie Fahrenheita = około 95C, radze
skonfrontować info z innymi zródłami). Nie więcej niż jeden średniej wielkości
grzyb powinien być zjedzony zanim własna wrażliwość zostanie ustalona.
Aktywne składniki: muskimol; kwas iboteinowy, który zmienia się w muskimol
podczas suszenia. Obecna jest również pewna ilość muskaryny, ale z powodu trudności w
pokonaniu bariery krew-mózg uważa się, że nie jest ona odpowiedzialna za efekty
psychoaktywne.
Efekty: Efekty różnią sie w zależności od użytkownika, pochodzenia grzyba i dawki.
Zazwyczaj mamy do czynienia z zawrotami głowy, swędzeniem oraz nudnościami po 30
minutach, nastepnie dretwością stóp oraz półsnem przez 2 godzin, z kolorowymi wizjami i
zintensyfikowanym odbieraniem dzwięków. Po tym można doznać uczucia mocy, ogromnej
energii oraz siły. Halucynacje oraz zaburzenia wielkości są powszechne. Całe doświadczenie
trwa około 5-6 godzin. Muskimol jest halucynogenem działającym na centralny układ
nerwowy. Kwas iboteinowy powoduje czerwone wykwity skórne oraz letarg. Muskaryna jest
wysoce toksycznym halucynogenem.
Przeciwwskazania: przed zbiorem tych lub jakichkolwiek innych grzybów powinno
się być pewnym co do ich właściwej identyfikacji. Kilka blisko spokrewnionych gatunków muchomora
jest ekstremalnie toksycznych, właczając w to Amanita pantherina, A. virosa, A. verna oraz
A. phalloides (muchomor sromotnikowy). Trzy grzyby to maksymalna zalecana dawka.
Przypis: Wiekszość spożytego muskimolu przechodzi nieprzetworzona do moczu.
Syberyjscy użytkownicy grzybów pili mocz, aby powtórnie wykorzystać substancje
psychoaktywne.
Dostepnosc: Musi zostac zebrany z naturalnego stanowiska.

        
                  GI'-I-SA-WA – Lycoperdon marginatum oraz L. mixtecorum, rodzina Lycoperdaceae.
Surowiec: Purchawkowaty grzyb występujący na dużych wysokościach w
umiarkowanych lasach w Meksyku.
Zastosowanie: Purchawka i/lub zarodnik są przyjmowane doustnie.
Aktywne składniki: niezidentyfikowany alkaloid.
Efekt: Stan półsnu z omamami słuchowymi (głosami, echem, innymi dzwiękami).
Przeciwwskazania: Nieznane.
Dostepność: Niektóre pokrewne gatunki rosną w stanie dzikim w USA.


              GUARANA – Paullinia cupana, rodzina Sapindaceae (mydlencowate)
Surowiec: Nasiona drzewiastej liany z lasów Brazylii.
Zastosowanie: Splesniałe nasiona są mielone, mieszane z mączką maniokową i wodą,
aby powstała papka, suszona po uformowaniu w walec. Do użytku pół łyżeczki do herbaty
jest zdrapywane, rozpuszczane w kubku goracej wody z miodem i pite.
Aktywne składniki: kofeina 5% (2-1/2 raza wiecej niż kawa)
Efekty: Stymulant.
Przeciwwskazania: Długotrwałe nadmierne używanie kofeiny może wywołać
nerwowość, bezsenność, nałóg.


              HARMINA – 7-metoksy-1-metylo-9H-pirydo (3,4-b) indol
Surowiec: Alkaloid indolowy występujący w kilku miejscach włączając w to
Banisteriopsis caapi (z którego mieszkańcy Ameryki Południowej przygotowywują
halucynogenny napój yage), Peganum harmala (ruta stepowa), Zygophyllum fabago oraz
Passiflora incarnata.
Zastosowanie: 25-750mg harminy (patrz efekty) jest przyjmowane doustnie na pusty
żołądek. W formie chlorowodorku harmina może być wciągana nosem (20-200mg).
Wstrzykiwane dawki sa niższe: SC 40-70mg, IV 10-30mg. Kiepsko absorbowana przez
żołądek. Małe dawki (20-200mg) są efektywne podjęzykowo lub przez jame ustną.
Efekty: Harmina i pokrewne alkaloidy są antagonistami seretoniny, halucynogenami,
stymulantami ośrodkowego układu nerwowego, oraz krótkotrwałymi inhibitorami MAO (100
x silniejszymi niż iproniazyd, jednak działającymi tylko godzinę. Małe dawki (25-50mg)
działają jako łagodny i terapeutyczny stymulant umysłowy, czasem wywołujący ospałość na
1-2 godziny. Wieksze dawki do 750mg dają efekty halucynogenne, o intęnsywności różniżcej
się w zależności od zażywajacego. Dawki 25-250mg brane z LSD albo psylocybina zmieniają
jakość końcowego doświadczenia. Zanotowano doświadczania telepatyczne przy tych
kombinacjach.
Przeciwwskazania: Harmina jest krótkotrwałym inhibitorem MAO. Nie powinna być
łączona z alkoholem i pewnym jedzeniem i lekami / narkotykami (patrz lista). Przy wciaganiu
nosem, harmina może drażnić jame nosową. Duże dawki mogą wpłynąć depresyjne na
ośrodkowy układ nerwowy. Z powodu osobistej wrażliwości dawka taka może wynośic 250-
750mg.
Przypis: różne inne alkaloidy harmalowe różnią się mocą. Równowartością 10mg
harminy jest 50mg harmaliny, 35mg trójhydroharmanu, 25mg harmalolu lub harmolu, 4mg
motoksyharmalanu. Alkaloidy harmalowe działają synergicznie (wzajemnie wzmacniająco),
najlepiej jeśli są połączone w odpowiednich proporcjach. Alkaloidy tropanowe również
wzmacniają harmalowe. Harmol i harmalol (fenole) przy przedawkowaniu mogą powodować
postepujący paraliż ośrodkowego układu nerwowego.


              POWÓJ HAWAJSKI – Hawaiian Baby Woodrose, Argyreia nervosa, rodzina
Convolvulaceae (powojowate).
Surowiec: Nasionka z okrągłych torebek nasiennych pnącej rośliny wystepujacej w
lasach Azji i Hawajów.
Zastosowanie: Nasionka zostają wyjęte z torebek nasiennych, biała warstwa otoczki
jest zdrapywana lub prażona, następnie nasionka są mielone i jedzone lub namaczane w
wodzie, odsączane, a woda wypita. Dawka 4-8 nasionek.
Aktywne składniki: LSA oraz spokrewnione substancje.
Efekt: Podobne do LSD doświadczenie, któremu towarzyszy ogromne zmęczenie.
Przez pierwszą godzinę lub dwie można doświadczać nudności. Całe doświadczenie trwa
około 6 godzin. Łagodne efekty mogą się utrzymywać jeszcze przez 12 lub więcej godzin.
Przeciwwskazania: Kobiety w ciąży i osoby z tendencjami do zaburzeń pracy wątroby
nie powinny przyjmować LSA.
Przypis Zbycha: Nasionka nie pochodzące z Hawajów są najcześciej nieaktywne.


             HAWAIIAN LARGE WOODROSE – Merremia tuberosa, rodzina Convolvulaceae
(powojowate).
Surowiec: duże, czarne nasiona z podobnej do lampionu torebki nasiennej
hawajskiego pnącza.
Zastosowanie, Efekty, Przeciwwskazania: podobne do POWOJU HAWAJSKIEGO.
Dawka 4-8 dużych nasion.


              WALERIANA – Kozłek lekarski, Valeriana officinalis, rodzina Valerianaceae (kozłkowate).
Surowiec: Korzenie dosyć powszechnej rośliny ogrodowej.
Zastosowanie: ok. 14g surowca gotowanych przez pieć minut w ok. pół litrze wody.
Nastepnie korzenie należy odsączyć, a wywar wypić.
Aktywne składniki: chatynina, waleriana (alkaloidy), kwas walerenowy.
Efekty: Usypiajace i uspokajajace.
Przeciwwskazania: Posiada nieprzyjemny zapach, ale znośny smak. Można dodać
miód.


                LULEK CZARNY – Hyoscyamus niger, family Solanaceae (psiankowate).
Surowiec: Różne cześci pokrytej włoskami, śmierdzącej rośliny jednorocznej lub
byliny występującej w okolicach śmietnisk, dróg oraz piaszczystych obszarach Europy
(czasem USA).
Zastosowanie: Liście i nasionka są palone w Indiach i Afryce dla uzyskania efektu
odurzającego. Korzenie są wykorzystywane do gotowania wywaru.
Aktywne składniki: hioscjamina, skopolamina i inne alkaloidy tropanowe.
Efekty: Działanie halucynogenne i uspokajające. Hiosjamina wykazuje działanie
podobne do atropiny ale potężniejsze na obwodowy układ nerwowy.
Przeciwwskazania: Takie same jak przy bieluniu. Średniowieczne europejskie
czarownice twierdziły, że nadmierne używanie może wywołać permanentne szaleństwo.


                CHMIEL – Humulus lupulus, rodzina Cannabinaceae (konopiowate).
Surowiec: Płatkowate i przyjemnie gorzkie szyszki używanej do nadawania smaku
piwu byliny.
Zastosowanie: Może być palony jak marihuana, ekstraktowany przy użyciu alkoholu
lub może służyć do przygotowania naparu (ok. 28g/0,5l wody).
Aktywne składniki: lupulina-żywiczna substancja chemicznie zbliżona do THC).
Efekty: Uspokajające. Przy paleniu daje łagodny, marihuanopodobny high, z
właściwościami uspokajającymi.
Przeciwwskazania: Nadmierne użycie przez długi okres czasu może wywołać zawroty
głowy, otępienie umysłowe oraz łagodne objawy żółtaczki u niektórych osób.
Przypis: Kilka popularnych książek dotyczących uprawy konopi mówi, że pnącza
chmielu można zaszczepić na bryle korzeniowej marihuany. Wynikiem tego zabiegu będzie
roślina wyglądająca na normalny chmiel, jednak zawierająca aktywne składniki marihuany.
Oznacza to, że ludzie mogą uprawiać własną marihuane zamaskowaną jako chmiel, co sprawi
że nie zostaną wykryci przez władze. Z tego powodu rząd poprosił hodowców o nie
sprzedawanie ludziom sadzonek chmielu. Nie ma żadnych przepisów przeciwko chmielowi,
jednak żywe osobniki są teraz trudne do zdobycia. Wartościowe nasionka są rzadkością.


             HORTENSJA BUKIETOWA -- Hydrangea paniculata grandiflora, rodzina Saxifragaceae.
Surowiec: Liście pospolitego krzewu ogrodowego.
Zastosowanie: Liście są suszone i palone. Nie przekraczać dawki jednego papierosa.
Aktywne składniki: hydragina, saponina oraz substancje cyjanogenne.
Efekty: Łagodny marihuanopodobny high, otumanienie toksynami.
Przeciwwskazania: Za dużo może wytworzyć więcej cyjanku, niż organizm jest w
stanie zmetabolizować. Niezalecane.


              RAUWOLFIA WEAOWA – Rauwolfia serpentina, rodzina Apocynaceae (toinowate).
Surowiec: Korzeń krzewu pochodzącego z Indii.
Zastosowanie: 50-150mg korzenia jest żutych i połykanych.
Aktywne składniki: rezerpina, reskinamina, johimbina, ajmalina, serpentyna
(alkaloidy indolowe).
Efekty: Zmniejsza ciśnienie krwi, uspokaja umysł bez otępienia i bezwładu. Efekty są
opóznione przez kilka dni do kilku tygodni ponieważ rezerpina musi zostać zmetabolizowana
do innych substancji. W medycynie alkaloidy rauwolfii wykorzystuje się do leczenia
szaleństwa, wykorzystywali je także kapłani do osiągnięcia stanów sprzyjajacych medytacji.
Efekty trwaja kilka dni.
Przeciwwskazania: patrz REZERPINA.


             ODURZAJACA MIETA – Lagochilus inebrians, rodzina Libiatae (wargowe).
Surowce: Liście występującego w centralnej Azji krzewu.
Zastosowanie: Liście są suszone, a następnie przygotowywuje się z nich herbate.
Aktywne składniki: Nieznany alkohol wielowodorowy.
Efekty: Uspokajajace, odurzające, lekko halucynogenne.
Przeciwwskazania: Nieznane.


                 IOCHROMA – Iochroma, rodzina Solanaceae (psiankowate).
Surowiec: liście małego, drzewiastego krzewu z cylindrycznymi kwiatami
(fioletowymi, niebieskimi, szkarłatnymi lub białymi) występującego w zalesionych częściach
Peru, Chile i Kolumbii (najczęściej w Andach); również uprawianego w ogrodach w USA.
Zastosowanie: Liście są palone lub jest z nich robiony wywar.
Aktywne składniki: Niezdefiniowane (prawdopodobnie alkaloidy tropanowe).
Efekt: Halucynogenny.
Przeciwwskazania: Niewystarczające dane. Należy zachować ostrożność z
materiałami zawierającymi alkaloidy tropanowe.


               JUNIPER – Juniperus macropoda, rodzina Cupressaceae (cyprysowate),
Surowiec: Liście i łodygi krzewu lub drzewa występującego w północno-zachodnim
rejonie Himalajów. Jagody niektórych gatunków są używane do produkcji ginu.
Zastosowanie: Liście i łodygi są rozkładane na żarze. Użytkownik przykrywa głowe
kocem i wdycha dym.
Aktywne składniki: Czynnik odurzający nieokreślony. Nonakosanol, beta-D-glukozyd
beta-sitosterolu, sugiol (keton diterpenowy) oraz kilka glikozydów i aglikonów zostało
wyodrebnionych.
Efekty: Odurzające, halucynogenne, deliriogenne. Powoduje że użytkownik porusza
się pobudzony i otumaniony przez kilka minut, następnie wpada w hipnotyczny trans.
Doświadczenie trwa około 30 minut, podczas których użytkownik może doswiadczyc wizji, w
których komunikuje się z istotami nadprzyrodzonymi.
Przeciwwskazania: Dokładnie nieznane, ale z pewnością nie jest to narkotyk do
częstego używania. Prawdopodobnie toksyczne dla wątroby.


             KAVA KAVA – Piper methysticum, rodzina Piperaceae (pieprzowate).
Surowiec: Miąższ korzeniowy i dolne łodygi wysokiego wieloletniego krzewu
pochodzącego z wysp Południowego Pacyfiku, Hawajów i Nowej Gwinei.
Zastosowanie: Na wyspach używa się dwóch metod. Jeśli wysuszone korzenie są po
prostu zaparzone przy użyciu wody, rozpuszczalne w wodzie składniki są uwalniane. Herbata
taka jest łagodnie stymulującym napojem. A jeśli surowiec zostanie najpierw przeżuty i
wypluty do miski, a następnie wymieszany z mleczkiem kokosowym, do emulsji przedostaną
się mocne, narkotyczne żywice. Jeśli ktoś nie chce przeżuwać korzenia przed zażyciem, może
wykorzystać którąś z poniższych metod, uzyskując ten sam rezultat: (1) ok. 28g zgniecionej
kavy zmieszanej w stosunku 1:10 z woda lub mleczkiem kokosowym, 2 łyżeczkami oleju
kokosowego lub oliwy z oliwek oraz 1 łyżeczką lecytyny jest mieszane aż płyn osiągnie
mleczny kolor. Porcja na 2-4 osoby. (2) Wyekstraktuj żywice przy użyciu alkoholu
izopropylowego, pozbądź się rozpuszczalnika poprzez jego wyparowanie. Rozpuść
otrzymany wyciąg w niewielkiej ilości brandy, rumu lub wódki. Do osłodzenia można dodać
miód. Kieliszek toastowy (jak sądze 50ml – przyp. Zbycha) dla jednej osoby powinien
wystarczyć. Przy pierwszej metodzie uzyskuje się emulsje z żywicznych składników, przy
drugiej rozpuszcza się je w alkoholu. Ta ostatnia jest poteżniejszą metodą, ponieważ alkohol
szybko wprowadza soki do organizmu.
Aktywne składniki: kawaina, dihydrokawaina, metystycyna, dihydrometystycyna,
jangonina, dihydrojangonina ()ywiczne alfa-pirony).
Efekty: Przyjemna stymulacja po 30 minutach (lub szybciej, przy metodzie z
alkoholem). Po nastepnych 30 minutach efekty euforyczne, uspokajające oraz hipnotyczne,
ale bez wpływu na sprawność umysłową. Działa depresyjnie na funkcje rdzenia kręgowego, a
nie mózgu. Po ustaniu efektów, użytkownikowi może chcieć się spać. Całe doświadczenie
trwa 2-3 godziny. Po tym czasie pojawia się uczucie przyjemnego relaksu. Brak kaca.
Przeciwwskazania: Ogólnie używka nietoksyczna. Jeśli swieży korzeń lub ekstrakt
alkoholowy jest przyjmowany nadmiernie przez kilka miesięcy, może wywołać nałóg i
spowodować żółtaczke, wysypki, niepokój, szorstkość lub owrzodzenie skóry, gorączki,
wyczerpanie fizyczne, utrate apetytu, zaczerwienienie i osłabienie oczu. Stany te znikają wraz
z zaprzestaniem lub zredukowaniem używania kavy. Stany nie pojawiają się przy normalnym
używaniu (na wyspach – raz na tydzień). Normalnie używana kava działa stymulujaco i
ogólnie korzystnie.


                  KHAT – Catha edulis, rodzina Celastraceae (trzmielinowate)
Surowiec: Swieże liście i łodygi krzewu lub drzewa rosnącego w leśnych rejonach
Etiopii. Obecnie uprawiana na ziemiach sąsiednich.
Zastosowanie: Swieże liście są żute lub przygotowywany jest z nich napar.
Aktywne składniki: norpseudoefedryna (inaczej katyna), witamina C
(która pomaga w zwalczeniu niektórych złych efektów narkotyku).
Efekty: Stymulacja, euforia, jasność umysłu, następnie - niekiedy halucynacje
kończące się ospałościa, snem lub depresją. Częstotliwość oddychania i puls są
przyspieszone.
Przeciwwskazania: Przy pierwszych doświadczeniach mogą wystąpić: zawroty głowy,
apatia, ból w nadbrzuszu, obniżona wydajność sercowo-naczyniowa. Długotrwałe używanie
może doprowadzić do chorób serca, utraty apetytu, zmniejszeniu popedu seksualnego, delirii.


                    ORZECHY KOLA – Cola nitida, rodzina Sterculiaceae (zatwarowate).
Surowiec: Nasiona afrykanskiego drzewa.
Zastosowanie: Nasiona są żute lub mielone i gotowane w wodzie, 1 łyżka stołowa na
kubek wody.
Aktywne składniki: kofeina 2%, teobromina, kolatyna (glukozyd).
Efekty: Stymulacja i polepszenie wydajności mieśni i systemu nerwowego. Pomaga w
spalaniu tłuszczów i węglowodanów, redukuje spalanie azotu i fosforu w organizmie.
Przeciwwskazania: Długotrwałe, nadmierne przyjmowanie kofeiny może powodować
nerwowość, bezsenność, nałóg.


                     KUTHMITHI – Withania somnifera, rodzina Solanaceae (psiankowate).
Surowiec: Korzenie krzewu występującego na otwartych przestrzeniach we
Południowej Afryce, strefie tropikalnej Afryki i Indiach. Pozostałe części rosliny są używane
w medycynie ludowej do znieczulenia miejscowego, liście pomagają pozbyć się wesz, z
owocu wyrabia się mydło.
Zastosowanie: Z korzeni przygotowywany jest napar na gorącej wodzie.
Aktywne składniki: somniferyna, witaferyna i inne alkaloidy.
Efekty: Uspokajające.
Przeciwwskazania: Brak wyraźnych, niechcianych skutków ubocznych. Bezpiecznie
podawana niemowletom w Afryce.


               DZIKA DAGGA – Leonotis leonurus, rodzina Labiatae (wargowe).
Surowiec: Aywica z liści wysokiej byliny pochodzącej z Południowej Afryki,
występującej również w ogrodach cieplejszych regionów USA.
Zastosowanie: Ciemnozielona żywica jest zdrapywana lub wyekstraktowywana z liści
i kwiatów i dodawana do tytoniu lub innego materiału roślinnego do palenia. Wysuszone
liście mogą być również palone lub żute.
Aktywne składniki: Niezidentyfikowana żywiczna substancja (prawdopodobnie
leonuryna).
Efekty: Euforyczne, marihuano-podobne doświadczenie.
Przeciwwskazania: Długotrwałe używanie może doprowadzić do nałogu również
silnego co tytoniowy).


              TYTON INDIANSKI – Strioczka rozdeta, Lobelia inflata, rodzina Lobeliaceae (lobeliowate).
Surowiec: Lisśie, łodygi i nasiona północnoamerykańskiej rośliny nazywanej niekiedy
tytoniem indiańskim.
Zastosowanie: Może być palony lub macerowany – łyżka stołowa na ok. 0,5l wody.
Aktywne składniki: lobelina - 2-[6-(beta-hydroksy-fenyloetylo)-1-metylol-2-
piperydylo] acetofenon oraz spokrewnione alkaloidy.
Efekty: Przy paleniu wywołuje łagodną marihuano-podobną euforie i jasność umysłu.
Herbata działa jednocześnie jako stymulant i relaksant. Mniejsze dawki mają tendencje do
wywoływania stymulacji, większe – relaksacji. Poza tym można doświadczyć mrowienia
ciała i wyostrzenia zmysłów.
Przeciwwskazania: Posiada ostry smak, nieprzyjemnie podrażnia jame ustną i gardło.
Może wywołać nudności, wymioty i problemy z krążeniem. Palenie może wywołać
krótkotrwały ból głowy u osób z tendencją do migren.


               BARWINEK RÓAYCZKOWY – Catharanthus roseus, uprzednio Vinca rosea, rodzina
Apocynaceae (toinowate).
Surowiec: Liście wiecznie zielonego krzewu pierwotnie występującego na
Madagaskarze, obecnie uprawianego jako roślina ozdobna w USA, m.in. na Florydzie.
Zastosowanie: Suszone liście są palone.
Aktywne składniki: Alkaloidy indolowe przypominające ibogaine: akkuamina,
katarozyna, windolina, winkrystyna, winblastyna, winkamina.
Efekty: Euforia i halucynacje. Wikamina podnosi możliwości umysłowe przy
schorzeniach mózgowo-naczyniowych.
Przeciwwskazania: Powoduje natychmiastową redukcję ilości białych krwinek.
Nadmierne lub długie zażywanie powoduje swędzenie i pieczenie skóry, utrate włosów,
ataksje i degeneracje tkanki mięśniowej. Bardzo niezalecane.


                 MANDRAGORA – Mandragora officinarum, rodzina Solanaceae (psiankowate).
Surowiec: Różne części, szczególnie pasternako-podobny korzeń byliny rosnącej na
polach i skalistych terenach północnej Europy.
Zastosowanie: Z pokruszonego korzenia przygotowywany jest napar.
Aktywne składniki: Skopolamina, hioscyjamina, mandragoryna i inne alkaloidy
tropanowe.
Efekty: Halucynacje, a nastepnie podobny do stanu agonii trans i sen.
Przeciwwskazania: Takie, jak przy bieluniu. Podobno wywołuje szaleństwo.
Niezalecane.


               GALGANT – Kaempferia galanga, rodzina Zingiberaceae (imbirowate).
Surowiec: Kłącze bezłodygowego ziela występującego w Nowej Gwinei, Indiach,
Malaya’i oraz na Wyspach Korzennych.
Zastosowanie: Kłącze jest żute i połykane.
Aktywne składniki: Niezidentyfikowana/e substancja/e w olejku lotnym kłącza.
Efekty: Halucynogen.
Przeciwwskazania: Nieznane. Posiada długą historie zastosowania w medycynie.


                MATE – Ostrokrzew paragwajski, Ilex paraguayensis, rodzina Aquifoliaceae
(ostrokrzewowate).
Surowiec: Liście małego, wiecznie zielonego drzewa występującego przy
strumieniach w lasach Brazylii, Argentyny i Paragwaju.
Zastosowanie: Liście są parzone w gorącej wodzie, a napar pity.
Aktywne składniki: Kofeina i inne puryny.
Efekty: Stymulant. Lepiej tolerowana przez organizm, niż herbata lub kawa.
Przeciwwskazania: Długotrwałe, nadmierne używanie kofeiny może wywołać:
nerwowość, bezsenność, nałóg.


                  MESCAL BEANS -- Sophara secundiflora, rodzina Leguminosae (strączkowe).
Surowiec: Czerwone nasiona wiecznie-zielonego krzewu występującego w Teksasie,
Nowym Meksyku i północnej części Meksyku.
Zastosowanie: 1/4 lub mniejsza część nasiona jest prażona na ogniu, aż zmieni kolor
na żółty, następnie jest mielona, żuta i połykana.
Aktywne składniki: cytyzyna (toksyczna pirydyna).
Efekty: Wymioty, odurzenie, przyspieszone tętno, a nastepnie przez 3 dni ciągła
ospałość i/lub sen.
Przeciwwskazania: Ekstremalnie toksyczne. Przyjęcie nawet niewiele za dużej dawki
może zakończyć się drgawkami i śmiercią. Nasiona były używane przez Indian, zanim
odkryli właściwości Pejotlu. Teraz nie są używane.


               5-MeO-DMT – 5-metoksy-n,n-dimetylotryptamina.
Surowiec: Alkaloid indolowy, występujący w nasionach, torebkach nasiennych, korze
i żywicy kilku Południowoamerykanskich drzew, włączając w to Piptadenia peregrina i
Virola calophylla. Substancja znajduje się w mieszankach yopo, epena i parica.
Zastosowanie: 3,5-5mg jest umieszczane na listku pietruszki i jednym wdechem
spalane w fajce lub kruszone i wciągane nosem.
Efekty: Przytłaczające efekty psychodeliczne następują prawie natychmiastowo,
następnie przechodzą w przyjemne, podobne do LSD odczucie po 2-3 minutach. Mogą
nastąpić zmiany percepcji, włączając w to rozjaśnienie kolorów i makroskopie (zmiany
postrzegania rozmiarów). Całe doświadczenie trwa około 20-30 minut.
Przeciwwskazania: Niektóre osoby doświadczają zawrotów głowy, dezorientacji,
uczucia presji psychicznej podczas pierwszych 2-3 minut, szczególnie przy dużych dawkach.
Jeśli to nastąpi, najlepiej spróbować się zrelaksować i poddać doświadczeniu, ponieważ
odczucia te mijają szybko i ustępują przyjemniejszym. Nie należy stosować 5-MeO-DMT na
pełny żołądek lub przy wzdęciach, ponieważ mogą wystapić nudności. Narkotyk nie
powoduje kaca lub innych niechcianych skutków ubocznych po ustąpieniu efektów.
Niektórzy czują przyjemną stymulację przez kilka godzin po zażyciu. Jeśli środek zostanie
zażyty za pózno przed pójściem spać, może utrudniać zaśnięcie. Z powodu intensywności
pierwszych efektów nie należy zażywać substancji podczas prowadzenia pojazdów. Bardzo
duże dawki – wystarczające by wywołać intensywny napływ krwi do mózgu – mogą przerwać
słabe naczynka krwionośne w mózgu. Długotrwałe, nadmierne używanie może upośledzać
zdolności umysłowe. Inhibitor MAO (patrz lista niebezpiecznych kombinacji).


             HERBATA MORMONÓW – Ephedra nevadensis, rodzina Gnetaceae (gniotowce).
Surowiec: Wszystkie naziemne części bezlistnego krzewu pochodzącego z północnozachodniej
Ameryki.
Zastosowanie: ok.14g/0,5l wody gotowane 10 minut.
Aktywne składniki: d-norpseudoefedryna (przypis: w przeciwieństwie do azjatyckich
okazów Ephedra sinica, Ephedra nevadensis zawiera bardzo małe ilości lub wcale nie zawiera
efedryny).
Efekty: Symulant. Poza tym ma działanie polepszające krążenie i łagodzące astme.
Przeciwwskazania: Żadne poważne skutki uboczne nie są znane. Przy regularnym
stosowaniu może wystąpić brak apetytu.


                  WILEC BŁEKITNY—Ipomoea violacea, rodzina Convolvulaceae (powojowate).
Surowiec: Nasiona i w mniejszym stopniu pozostałe cześci rośliny, poza korzeniami.
Najsilniejsze odmiany to: Heavenly Blue, Pearly Gates, Flying Saucers, Wedding Bells, Blue
Star, Summer Skies, and Badoh Begro (meksykańska odmiana).
Zastosowanie: 5-10 gram nasion jest dokładnie przeżuwane i połykane lub mielone,
moczone w pół szklanki wody przez pół godziny, następnie wywar jest wypijany.
Aktywne składniki: amid kwasu D-lizergowego i ergometryna.
Efekty: Podobne do LSD doświadczenie trwające około 6 godzin.
Przeciwwskazania: Osoby które przeszły zapalenie wątroby lub inną chorobę wątroby
nie powinny przyjmować amidów kwasu lizergowego. Ergometryna ma właściwości
stymulujące macice i nie powinna być przyjmowana przez kobiety w ciąży. Niektórzy
producenci nasion zaprawiają nasiona wilca truciznami, aby zapobiec ich używaniu w celu
odurzenia lub metylem rteci, aby zapobiec ich uszkodzeniu (symptomy: wymioty, gorączka).
Jeśli wyhoduje się rośliny z tak spreparowanych nasion, toksyny nie przechodzą na dalsze ich
pokolenia. Niektóre osoby noszące spreparowane nasiona jako korale na gołej skórze dostają
wysypki.


               GAŁKA MUSZKATOŁOWA – Muszkatołowiec korzenny, Myristica fragrans, rodzina
Myristicaceae (muszkatołowcowate).
Surowiec: Nasiona tropikalnego, wiecznie-zielonego drzewa występującego we
wschodniej i zachodniej cześci Indii.
Zastosowanie: 5-20g całych lub mielonych gałek jest zjadanych.
Aktywne składniki: mirystycyna (nieaminowy prekursor 3-metoksy-4,5-
metylenodioksyamfetaminy [MMDA]), elemicyna i safrol (nieaminowy prekursor 3,4-
metylenodioksyamfetaminy [MDA]). Te i inne aromatyczne składniki działają synergicznie
wywołując efekty psychoaktywne. Terpeny polepszają absorbcję.
Efekty: Możliwe nudności przez pierwsze 45 minut, pózniej kilka godzin
wesołkowatości i chichotania, następnie suchośc w jamie ustnej i gardle, wypieki na skórze
oraz czerwone oczy, uczucie mocnego odurzenia, zaburzenia mowy i funkcji motorycznych.
Następnie występuje uspokojenie, otepięnie z niemożliwością zasnięcia, euforia i uczucia snu
na jawie. Całe doświadczenie trwa około 12 godzin, po których następują 24 godziny
senności.
Przeciwwskazania: Może wywołać chwilowe zatwardzenie i trudności z oddawaniem
moczu. Oleje muszkatołowe zwiększają odtłuszczenie wątroby. Safrol jest rakotwórczy i
toksyczny dla wątroby. Pożyteczna jako przyprawa lub w małych dawkach, nie zalecana jako
halucynogen.


                OLOLUIQUE – Rivea corymbosa, rodzina Convolvulaceae (powojowate).
Surowiec: Nasiona pnącza występującego w górach południowego Meksyku.
Zastosowanie: 15 lub więcej nasion jest mielonych i moczonych w pół szklanki wody.
Aktywne składniki: amid kwasu D-lizergowego, lizergol, turbikoryn (krystaliczny
glukozyd).
Efekty: Podobne do LSD doświadczenie trwające około 6 godzin, po których
następuje zrelaksowanie. Nudności mogą występować przez pierwszą godzinę. Amid kwasu
D-lizergowego jest halucynogenem. Turbikoryn działa stymulująco na centralny układ
nerwowy i ma właściwości przeciw-napięciowe.
Przeciwwskazania: Osoby mające za sobą choroby wątroby nie powinny zażywać
amidów kwasu lizergowego.


               PIETRUSZKA – Pietruszka zwyczajna, Petroselinum crispum, rodzina Umbelliferae
(selerowate).
Surowiec: Olej z nasion.
Zastosowanie: Doustnie.
Aktywne składniki: apiol (nieaminowy prekursor 2,5-dimetoksy-3,4-
metylenodioksyamfetaminy [DMMDA]) i inne niezidentyfikowane oleiste substancje z
allilowym łancuchem bocznym, który jest nieaminowym prekursorem 2,3,4,5-
tetrametoksyamfetaminy (Tetra MA).
Efekty: Niepewne (stymulant-halucynogen?). Pożyteczny dla pobudzania pracy
żołądka w małych dawkach.
Przeciwwskazania: Dawki skuteczne psychoaktywnie są toksyczne dla wątroby i
szkodliwe dla nerek. Niezalecane.


             PASSIFLORA – Meczennica cielista, Passiflora incarnata, rodina Passifloraceae
(meczennicowate).
Surowiec: Liście i łodygi pnącej byliny pochodzącej z zachodnich Indii i południowej
części USA, obecnie uprawianej na całym świecie.
Zastosowanie: Może być palona, spożywana w postaci naparu (ok.14g/0,5l gorącej
wody) lub redukowana do surowej mieszanki alkaloidów.
Aktywne składniki: harmina i spokrewnione alkaloidy. Około 1g różnych alkaloidów
harmalowych przypada na 1kg passiflory. Poza tym kilka niezidentyfikowanych alkaloidów.
Efekty: Przy paleniu, bardzo łagodny, krótkotrwały marihuano-podobny high. Herbata
działa nasennie i uspokajająco. Alkaloidy harmalowe są halucynogenne.
Przeciwwskazania: Inne substancje w surowym ekstrakcie mogą wywołać nudności.
Alkaloidy harmalowe są krótkotrwałymi inhibitorami MAO. Sprawdź listę niebezpiecznych
kombinacji.


                PEMOLINA – 2-imino-5-fenylo-4-oxazolidion.
Surowiec: Substancja z grupy hydantoin otrzymywana syntetycznie.
Zastosowanie: 20-50mg doustnie.
Efekty: Stymulant umysłowy, lekko stymulujacy centralny układ nerwowy, działa 6-
12 godzin.
Przeciwwskazania: Brak poważnych skutków ubocznych. Może wystąpić bezsenność,
jeśli permolina zostanie zażyta za pózno przed pójściem spać.


                PEMOLINA MAGNEZOWA – [2-imino-5-fenylo-4-oksazolidionat(2)-]
dwuwodoromagnezowy.
Surowiec: Produkt reakcji równej ilości pemoliny i wodorotlenku magnezy,
badany w Abbott Laboratories jako substancja wspomagająca uczenie się i pamieć.
Zastosowanie: 50-100mg przyjmowanych doustnie co rano przez 10-14 kolejnych dni.
Efekty są kumulatywne, bardziej widoczne przy wysokoproteinowej diecie, bogatej w
witamine C, o zbalansowanej ilości witamin z grupy B oraz wapnia i magnezu. Dla
osiągnięcia bardziej wyraźnych i natychmiastowych efektów stymulacji ośrodkowego układu
nerwowego i mózgu 200-500mg pemoliny magnezowej może zostać przyjęte jednorazowo.
Efekty: Większe dawki działają stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy i psychike,
polepszają zdolności umysłowe, szczególnie pamieć na 6-24 godziny. Działanie przypomina
amfetamine, bez suchości błon sluzowych i obciażania serca. Małe, regularnie przyjmowane
dawki działają jako łagodny stymulant centralnego układu nerwowego i umysłu oraz
kumulują magnez w komórkach nerwowych mózgu. Magnez działa jak katalizator w
ośrodkach pamieci w mózgu. Pemolina magnezowa zażywana w ten sposób może polepszyć
pamieć o 560%, zarówno u osób młodych jak i u niedołeżnych, starych ludzi. Po zakończeniu
serii przyjmowania substancji efekty mogą się utrzymywać od kilku tygodni do kilku
miesiecy, stopniowo słabnac. Efekty mogą zostać odzyskane po przyjeciu dodatkowych serii.
Może ona być przyjęta zarówno przy uczeniu się, jak i przypominaniu sobie nauczonych
materiałów.
Przeciwwskazania: Duże dawki (jak również małe, jeśli zostały zażyte za wcześnie
przed pójściem spać) mogą uniemożliwiać zaśnięcie.